ഓർമ്മകൾ പൂക്കും കാലം


  • മിക്കപ്പോഴും നഷ്ടപ്പെട്ട ഓർമ്മകളാണല്ലോ നമ്മൾ എത്ര സമ്പന്നരായിരുന്നു എന്ന് ഓർമ്മപ്പെടുത്തുന്നത് …  ചില ഓർമ്മകൾ മനസിലേക്ക്  പെയ്തിറങ്ങുമ്പോൾ അവക്ക് മഞ്ഞുതുള്ളികളെക്കാൾ കുളിരാണ് … ചെമ്പകപ്പൂവിനേക്കാൾ  ഗന്ധമാണ്

 

ജീവിതം തിരക്കിൽ നിന്നും തിരക്കിലേക്ക് പോകുന്നെന്ന് തോന്നുമ്പോഴോ , ചുറ്റുമുള്ള സന്തോഷങ്ങൾക്ക്  കുമിളയുടെ ആയുസുപോലുമില്ലെന്നു തോന്നുമ്പോഴോ ഓർമ്മകളുടെ ചെറുപ്പകാലത്തിലേക്ക്  നോക്കുന്നത് ഒരു സുഖമാണ് …  അത്തരം ഓർമ്മകൾ  സമ്മാനിച്ചവർ  പലരാവാം…    ഒന്നും പ്രതീക്ഷിക്കാതെ  ഒരുപാടു സ്നേഹിച്ചവർ …   എന്ത് സംഭവിച്ചാലും  എന്തിനുമേതിനും കൂടെ നിന്നവർ ….  ഒന്നും പ്രതീക്ഷിക്കാതെ നമ്മോടു കൂടെ  എത്രപേർ  നിൽക്കുന്നുണ്ട് എന്നത് മാത്രമല്ലേ ജീവിതത്തിലെ യഥാർത്ഥ സമ്പാദ്യം എന്ന് തോന്നാറുണ്ട്  ….

ഓർമ്മകൾക്കും , സന്തോഷങ്ങൾക്കും ,  സങ്കടങ്ങൾക്കും  വയസ്സാകാറുണ്ടോ എന്ന് തോന്നിത്തുടങ്ങിയിരുന്നു …  ഇപ്പോഴത്തെ സന്തോഷത്തിനോ , സങ്കടത്തിനോ  പണ്ടുള്ളത്രയും  തീക്ഷണത തോന്നാറില്ല  …

പുറകോട്ടു നോക്കുമ്പോൾ
പെട്ടെന്ന് ഓർമ്മയിൽ തെളിയുന്നത്  മുത്തശ്ശിയുടെ മുഖമാണ്  … മധുരക്കിഴങ്ങുും മധുര പലഹാരവും ഉണ്ടാക്കിത്തന്ന  നിമിഷങ്ങൾ…  വരിക്ക പ്ലാവിലെ ചക്കചുള  പറിച്ചു തന്ന   നിമിഷങ്ങൾ …    എന്ത്  കുരുത്തക്കേട് ഒപ്പിച്ചാലും  ” അവൻ ആൺകുട്ടിയല്ലേ .. സാരമില്ല എല്ലാം ശരിയാകും  ” എന്ന്  പറഞ്ഞു എന്തിനും കൂടെ നിന്ന  ഓർമ്മകൾ … ..      ചക്കയോ , മുട്ടയോ , പാലോ  വിറ്റു കിട്ടുന്ന നാണയ തുട്ടുകളിൽ നിന്നും ഒരു വിഹിതം   കൈ വെള്ളയിൽ വെച്ച് നൽകുമ്പോൾ കിട്ടിയ അന്നത്തെ ആ സന്തോഷം  മറ്റൊരു നോട്ടുകെട്ടുകൾക്കും തരാൻ ഇതുവരെ കഴിയാത്തതെന്തേ  എന്ന് ആലോചിച്ചിട്ടുണ്ട് ..

മുത്തശ്ശന്റെ മുഖമാണ് പിന്നീട്  ഓർമ്മ വരുന്നത് ….
ബാലരമയും  ,  പലഹാരങ്ങളുമായി  എല്ലാ മാസത്തിലും മുടക്കം തെറ്റാതെയുള്ള  വരവ് …  സ്‌കൂൾ അവധിക്കു വിരുന്നു പോകുമ്പോളെല്ലാം  ഒരു സ്വർഗ്ഗത്തിലേക്കായിരുന്നു  പോയിരുന്നത് എന്നിപ്പോൾ  തിരിച്ചറിയുന്നു ….  മാനം ഇരുട്ടുവോളം കളിച്ചു നടക്കാൻ ഉള്ള സ്വാതന്ത്ര്യം … വിശപ്പ് മാറുവോളം കഴിക്കാനായി  മച്ചിന്റെ  താഴെ കെട്ടിത്തൂക്കിക്കിയിട്ടിരുന്ന പഴക്കുല … അത് കഴിയാറാകുമ്പോഴേക്കും  സൈക്കിളിന്റെ  തണ്ടയിൽ  അടുത്ത പഴക്കുലയുമായി  ഒരു ചിരിയോടെ വന്നിറങ്ങിയുരുന്നത് …കളിച്ചു മതിയാകുമ്പോൾ  പുഴക്കരികിലേക്കു  മതിവരുവോളം നീന്തിക്കുളിക്കാൻ  കൂട്ട് വന്നിരുന്നത്  , ഒന്നും  ഓർമ്മയിൽ നിന്നും മായുന്നേ ഇല്ല ..

തിരിച്ചറിയുന്നു …

ഇഷ്ടമാണെന്നോ  സ്നേഹിക്കുന്നുവെന്നോ  പറഞ്ഞിട്ടില്ലെങ്കിലും , തിരിച്ചറിയുന്നു  ഈ നിമിഷം …  വാക്കുകൾ കൊണ്ടല്ല പ്രവർത്തിയിലൂടെയാണ്  അവർ സ്നേഹിച്ചുരുന്നത് … …  തിരിച്ചൊന്നും പ്രതീക്ഷിക്കാതെ  സ്നേഹിച്ചവർ  … നമ്മുടെ സന്തോഷത്തിനു വേണ്ടി പല വിട്ടുവീഴ്ചയും ചെയ്തവർ …  അങ്ങനെ ഓർത്തെടുക്കാൻ വളരെ കുറച്ചു മുഖങ്ങൾ മാത്രം ….

…. സമ്മാനങ്ങൾക്കു ശേഷം മാത്രം  ഇപ്പോൾ കേൾക്കുന്ന  ” i love you … ” എന്ന ജീവനില്ലാത്ത വാക്കുകൾ  നേരമ്പോക്ക് മാത്രമെന്നത് …  മിക്കപ്പോഴും ഒരു മഴവില്ലിൻ ആയുസ് മാത്രം …

നഷ്ടപ്പെട്ട ഓർമ്മകളാണല്ലോ നമ്മൾ എത്ര സമ്പന്നരായിരുന്നു എന്ന് ഓർമ്മപ്പെടുത്തുന്നത് …

നഷ്ട്ടപ്പെട്ട ഓർമ്മകൾക്ക് മാത്രമാണ് മനസ്സിൽ കുളിർമ സമ്മാനിക്കാൻ സാധിക്കുന്നതെന്നു  തിരിച്ചറിയുന്നുവെങ്കിൽ  … ,  എവിടെയോ വഴി പിഴച്ചിരിക്കുന്നു ….  ഒന്നും പ്രതീക്ഷിക്കാതെ  സ്നേഹിക്കാനും സ്നേഹിക്കപ്പെടാനും  കഴിയുക എന്നത് തിരിച്ചു പിടിക്കാം …

സജിത്ത്  

 https://www.facebook.com/iamlikethisbloger ;  iamlikethis.com@gmail.com

© 2018, sajithph. All rights reserved.

Digiprove sealCopyright secured by Digiprove © 2018 Sajith ph
This entry was posted in നമുക്ക്‌ച്ചുറ്റും and tagged . Bookmark the permalink.