അവര്‍ക്ക് ഞങ്ങളെക്കുറിച്ച്‌ പറയാനേറെയുണ്ടായിരുന്നു..
എല്ലാവരും അത് സത്യമാണെന്ന് പറഞ്ഞു ..വിശ്വസിപ്പിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു ..പക്ഷെ ഞാനും അവളും മാത്രം അതുകേട്ടു ചിരിച്ചു
രാത്രിയാമമെന്നോ എന്നോട് മന്ത്രിച്ചു അത് സത്യമാണോ …
വെള്ളത്തുള്ളികളും ,സൂര്യനും , ഇലകളും പൂവുകളും ,കായുകളും , എന്നോട് ചോദിച്ചു , അത് സത്യമാണോ ..
പിന്നെടെപ്പോഴോ കാലം എന്നോട് ചോദിച്ചു , അത് സത്യമാണോ ….
ഞാന്‍ ചിരിച്ചു കൊണ്ട്പറഞ്ഞു , അവര്‍ക്ക് വട്ടാണ്‌.. അവര്‍ക്ക് പ്രാന്താണ് …
അത് കേട്ടവര്‍ കരഞ്ഞിരുന്നോ…എനിക്കറിയില്ല്യ ???
എന്തായാലും രാത്രി പോയൊളിച്ചു പകലായ് ….
വെള്ളത്തുള്ളികളെന്നോടോന്നും പറയാതകന്നു….
സൂര്യന്‍ കരഞ്ഞു , മഴയായ് കണീര്‍ പൊഴിച്ചു ……
ഇലകള്‍ പൊഴിഞ്ഞു പൂവായ് , പൂവ് പൊഴിഞ്ഞു കായായ് …കായ് പൊഴിഞ്ഞൊരുരുമരമായ്‌ …
പിനീടുള്ളവര്‍ എന്നോടൊന്നും ചോദിച്ചില്ല്യ , ഞാന്‍ പറയുന്നതൊന്നും കേട്ടിരുന്നില്ല്യെ ?
അന്ന് ഞാന്‍ ആത്മാവിനോട് ചോദിച്ചു , അത് സത്യമായിരുന്നോ …
ആത്മാവെന്നോട് മന്ത്രിച്ചു , മനസിനോട് ചോദിയ്ക്കാന്‍ ….
മനസ് പറഞ്ഞു , ഹൃദയത്തോട് ചോദിക്കാന്‍ ….
ഹൃദയം എന്നോട് മൊഴിഞ്ഞു “എന്നെ നീയറിയുക , അവളെ നീയറിയും”
അവളെ ഞാന്‍ നോക്കിയെങ്കിലും കണ്ടില്ല്യ ….
യെന്‍ചിരി മാഞ്ഞകന്നു , കരഞ്ഞിരുന്നോ ? എനിക്കൊര്‍മ്മയില്ല്യ ..
അവളെ ഞാന്‍ ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ടിരുന്നോ , സ്നേഹിച്ചിരുന്നോ ,പ്രണയിച്ചിരുന്നോ ..
ഓര്‍മ്മകള്‍ അഗ്നിപോല്‍ യെന്‍സിരകളില്‍ പാഞ്ഞകന്നു …
അതുകൊണ്ടെന്‍ ഹൃദയം പിടച്ചു , മനസ് വെന്തെരിഞ്ഞു ..
പക്ഷെ ആത്മാവ് കത്തിയമര്‍ന്നോ …എനിക്കറിയില്ല്യ …
ഒന്നും എനിക്കറിയില്ല്യ , ഞാന്‍ ഒന്നും അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല്യ …അന്നുമിന്നുമെന്നും എനിക്കൊന്നുറിയില്ല്യ ….
പിന്നീടെന്നോ അവളെ ഞാന്‍ കണ്ടു ….
നീയെന്നെയെന്നെങ്കിലും അറിയാന്‍ ശ്രമിച്ചിരുന്നോ …അവളതു കേട്ടില്ല്യെ ? ..
പക്ഷെ അവള്‍ക്കന്ന് വേറെയാരെക്കുറിച്ചെന്തോക്കെയോ പറയാനുണ്ടായിരുന്നു ..
കാലത്തോട് ഞാന്‍ ചോദിച്ചു , എന്നോടൊന്നും പറയാതെങ്ങുപോയ് നീ ..
കാലം പറഞ്ഞത് ഞാന്‍ ഓര്‍ക്കുന്നു ..
ഞാന്‍ പോയത് നീ കണ്ടിരുന്നില്ല്യ , നീയൊന്നും കേട്ടിരുന്നില്ല്യ , ഒന്നുമറിഞ്ഞിരുന്നില്ല്യ ..കാരണം
നിനക്കന്നു ആത്മാവും മനസും ഹൃദയവും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല്യ …
എനിക്കിന്നവളെക്കുറിച്ചേറെ പറയാനുണ്ട് ….
കരഞ്ഞുകൊണ്ട്‌ മനസിനോടത് സത്യമാണെന്നു പറയുന്നു ..വിശ്വസിപ്പിക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നു …
…പക്ഷെ എല്ലാവരും അത് കേട്ട് ചിരിക്കുന്നോ ….
© 2011, sajithph. All rights reserved.
